مـــــژده ایـــدل کــه مـهــیــن آیـت یــزدان آمــد
مــشــعــل راه هـدا خـتــم رســـولان آمـد
تـا زنـــده پـــرچـــم تــوحـیــد بـهـر بـــام و دری
بـهـر نــابـودی اصــنـــام شــتــابـان آمــد
مـسـلـمـیـن را بـده از قـول خــــداونـــد نــویـــد
اشــرف خـلـق جـهـان نـیـر تــابـــان آمـد

اسم تو نور امـید است و صفای سینه هاست
دین تو اسلام عشق است و بدور از کینه هاست
روز میـلادت شدم مست می عرفان تو
آیه شرع است و حق است، خط به خط قرآن تو . . .

امشب سخن ازجان جهان بایدگفت / توصیف رسول(ص) انس و جان باید گفت
در شـــــام ولادت دو قــطب عالم / تبریک به صــاحب الزمان (عج) باید گفت . . .

ادامه »

مراسم توديع و معارفه مديريت محترم مدرسه علميه زينب كبري(سلام الله) اردستان  

اين مراسم  با حضور امام جمعه محترم  اصفهان حضرت آيه الله طباطبايي نژاد و مديريت حوزه هاي علميه خواهران استان اصفهان حجه الاسلام و المسلمين ابطحي وبا حضور جمعي از مسئولان شهرستان امروزدر سالن اجتماعات مدرسه برگزار شد.

در اين مراسم از زحمات خالصانه و بي شائبه مدير محترم اسبق سركار خانم موسوي(زيد عزها)

تشكر وقدرداني گرديد و طي حكمي از طرف مركز مديريت حوزه هاي علميه خواهران سركار خانم ميرحسيني (دامت توفيقاتها) به مديريت اين مدرسه منصوب گرديدند.

امام عصر(عج) فرمودند:

اگر خواستار رشد و كمال‌ معنوى‌ باشى‌ هدایت‌ مى‌ شوى‌ ، و اگر طلب‌ كنى‌ مى‌ یابى‌ (بحار الأنوار، ج‌ 51، ص‌ 339)

امام عصر(عج) فرمودند:

و اما در پیشامدها و مسایل‌ جدید به‌ راویان‌ حدیث‌ ما مراجعه‌ كنید ، زیرا كه‌ آنان‌ حجت‌ من‌ بر شما هستند و من‌ حجت‌ خدا بر آنان‌ هستم‌ . (بحار الأنوار، ج‌ 53، ص‌ 181)

امام زمان (عج) امام عصر(عج) فرمودند:

ملعون‌ است‌، ملعون‌ است‌ كسى‌ كه‌ نماز مغربش‌ را به‌ تأخیر بیندازد، تا زمانى‌ كه‌ ستارگان‌ آسمان‌ پدیدار شوند.(بحار الأنوار، ج‌ 52، ص‌ 15)

امام عصر(عج) فرمودند:

هر كس‌ در اجراى‌ اوامر خداوند كوشا باشد ، خدا نیز وى‌ را در دستیابى‌ به‌ حاجتش‌ یارى‌ مى‌ كند .(بحار الأنوار،ج‌51،ص331)

امام عصر(عج) فرمودند:

همانا خدای تعالى‌ مردم‌ را بیهوده‌ نیافریده‌ و بدون‌ تكلیف‌ و جزا رهایشان‌ نكرده‌ است‌ .(الغیبة‌ للشیخ‌ الطوسی‌، ص‌ 174)

امام عصر(عج) فرمودند:

زمان‌ ظ‌هور و فرج‌ ما با خداست، و تعیین‌ كنندگان‌ وقت‌ ظ‌هور، دروغگویانند.(بحار الأنوار، ج‌ 53، ص‌ 181

ماجرا از يك سفر تجاري آغاز شد و اما آن سفر چه بود ؟

سفر تجارتی رسول خدا«ص‏»برای خدیجه:

  نوشته‏اند روزی که رسولخدا«ص‏»عازم سفر شام‏و تجارت برای خدیجه گردید،و هنگامی که می‏خواستند حرکت‏کنند خدیجه غلام خود«میسرة‏»را نیز همراه آنحضرت روانه کردو بدو دستور داد همه جا از محمد«ص‏»فرمانبرداری کندو خلاف دستور او رفتاری نکند.

عموهای رسولخدا«ص‏»و بخصوص ابوطالب نیز در وقت‏حرکت‏بنزد کاروانیان آمده و سفارش آنحضرت را به اهل کاروان‏کردند و بدین ترتیب کاروان بقصد شام حرکت کرد و مردمی که‏برای بدرقه رفته بودند بخانه‏های خود بازگشتند.

وجود میمون و با برکت رسولخدا«ص‏»که بهر کجا قدم میگذارد برکت و فراخی نعمت را با خود بدانجا ارمغان می‏بردموجب شد که اینبار نیز کاروان مکه مانند چند سال قبل،ازآسایش و سود بیشتری برخوردار گردد و آن تعب و رنج و مشقتهای‏سفرهای پیش را نبیند،و از اینرو زودتر از معمول بحدود شام‏رسیدند.

مورخین عموما نوشته‏اند:هنگامی که رسولخدا«ص‏»بنزدیکی شام-یا همان شهر بصری-رسید از کنار صومعه‏ای عبورکرد و در زیر درختی که در آن نزدیکی بود فرود آمده و نشست.

صومعه مزبور از راهبی بود که‏«نسطورا»نام داشت،و با«میسرة‏»که در سفرهای قبل از آنجا عبور میکرد آشنائی پیدا کرده‏بود.

«نسطورا»از بالای صومعه خود قطعه ابری را مشاهده کرده‏بود که بالای سر کاروانیان سایه افکنده و هم چنان پیش رفت‏تا بالای سر آندرختی که محمد«ص‏»پای آن منزل کرد ایستاد.

میسرة که بدستور بانوی خود همه جا همراه رسولخدا«ص‏»بود،و از آنحضرت جدا نمی‏شد ناگهان صدای نسطورا را شنید که‏او را بنام صدا میزند!

میسرة برگشت و پاسخ داده گفت:«بله‏»!

نسطورا-این مردی که پای درخت فرود آمده کیست؟

میسرة-مردی از قریش و از اهل مکه است! نسطورا بمیسرة گفت:بخدا سوگند زیر این درخت جز پیغمبرفرود نیاید،و سپس سفارش آنحضرت را به میسرة و کاروانیان‏کرد و از نبوت آنحضرت در آینده خبرهائی داد.

کار خرید و فروش و مبادله اجناس کاروانیان بپایان رسیدو آماده مراجعت‏بمکه شدند،میسرة در راه که بسوی مکه‏می‏آمدند حساب کرد و دید سود بسیاری در این سفر عائد خدیجه‏شده از اینرو بنزد رسولخدا«ص‏»آمده گفت:ما سالها است‏برای‏خدیجه تجارت می‏کنیم و در هیچ سفری این اندازه سود نبرده‏ایم،و از اینرو بسیار خوشحال بود و انتظار میکشید هر چه زودتر بمکه‏برسند و خود را بخدیجه رسانده و این مژده را به او بدهد.

و چون به پشت مکه و وادی‏«مر الظهران‏»رسیدند بنزدرسولخدا آمده گفت:خوب است‏شما جلوتر از کاروان بمکه‏بروید و جریان مسافرت و سود بسیار این تجارت را به اطلاع‏خدیجه برسانید!

نزدیک ظهر بود و خدیجه در آنساعت در غرفه‏ای که مشرف‏بر کوچه‏های مکه بود نشسته بود ناگاه سواری را دید که از دوربسمت‏خانه او می‏آید و لکه ابری بالای سر او است و چنان است‏که پیوسته بدنبال او حرکت می‏کند و او را سایبانی می‏نماید.

سوار نزدیک شد و چون بدر خانه خدیجه رسید و پیاده شد دید محمد«ص‏»است که از سفر تجارت باز می‏گردد.

خدیجه مشتاقانه او را بخانه درآورد و حضرت با بیان شیرین‏و سخنان دلنشین خود جریان مسافرت و سود بسیاری را که عائدخدیجه شده بود شرح داد و خدیجه محو گفتار آنحضرت شده بودو پیوسته در فکر آن لکه ابر بود و چون سخنان رسولخدا«ص‏»تمام شد پرسید:

-میسرة کجاست؟

-فرمود:بدنبال ما او هم خواهد آمد.

خدیجه:که می‏خواست‏به بیند آیا آن ابر برای سایبانی اودوباره میآید یا نه.گفت:خوبست‏بنزد او بروی و با هم بازگردید!

و چون حضرت از خانه بیرون رفت‏خدیجه بهمان غرفه رفت‏و بتماشا ایستاد و با کمال تعجب مشاهده کرد که همان ابر آمدو بالای سر آنحضرت سایه افکند تا از نظر پنهان گردید.

بدنبال این ماجرا میسرة هم از راه رسید و جریان مسافرت‏و آنچه را دیده و از نسطورای راهب شنیده بود برای خدیجه شرح‏داد و با مشاهدات قبلی خدیجه و چیزهائی که از مرد یهودی‏شنیده بود او را مشتاق ازدواج با رسولخدا«ص‏»کرد و شوق‏همسری آنحضرت را به سر او انداخت.

خدیجه بعنوان اجرت چهار شتر به رسولخدا داد میسره را نیز بخاطر مژده‏ای که به او داده بود آزاد کرد و آنگاه بنزد ورقة بن نوفل‏که پسر عموی خدیجه بود و بدین مسیح زندگی میکرد و مطالعات‏زیادی در کتابهای دینی داشت رفت و داستان مسافرت‏محمد«ص‏»را بشام و آنچه را دیده و شنیده بود همه را برای‏او تعریف کرد.

سخنان خدیجه که تمام شد ورقة بن نوفل بدو گفت:ای‏خدیجه اگر آنچه را گفتی راست‏باشد بدانکه محمد پیامبر ین‏امت‏خواهد بود،و من هم از روی اطلاعاتی که بدست آورده‏ام‏منتظر ظهور چنین پیغمبری هستم و میدانم که این امت را پیامبری‏است که اکنون زمان ظهور و آمدن او است.

این جریانات که بفاصله کمی برای خدیجه پیش آمده بود اورا بیش از پیش مشتاق همسری با محمد«ص‏»کرد و با اینکه‏بزرگان قریش آرزوی همسری او را داشتند و بخواستگارانی که‏فرستاده بودند پاسخ منفی داده و همه را رد کرده بود در صدد برآمدتا بوسیله‏ای علاقه خود را به ازدواج با محمد«ص‏»باطلاع‏آنحضرت برساند،و از اینرو بدنبال‏«نفیسه‏»-دختر«منیة‏»که‏یکی از زنان قریش و دوستان خدیجه بود-فرستاد و بطورخصوصی درد دل خود را به او گفت و از او خواست تا نزدمحمد«ص‏»برود و هرگونه که خود صلاح میداند موضوع را بآنحضرت بگوید.

ادامه »